İkinci Dünya Savaşı döneminde Nazi işgalinden kaçarak güvenliği kısa süre önce savaştıkları topraklar olan eski vatan (Asia Minor) Türkiye’de arayan Yunanlı göçmenlerin hikayelerini o dönemin canlı tanıklarından Kostas Demerci ve diğer yaşayanların ağzından dinleyebileceğiniz, gerek müzikleri gerekse saptırılmış resmi tarihe karşı dik duruşuyla takdirimi/saygımı kazanmış başarılı yapım. Her gün savaş çığlıkları atılan şu günlerde bir şekilde mutlaka izlenmesi gereken “bir barış filmi“.

Halkların kardeşliğine inanan fakat söyleşilerde kendisine alışkın olmadığı tarz sorular sorulmasından da pek  haz etmeyen başarılı yönetmen Tahsin İşbilen, objektif olma kaygısı içinde boğulmayan, etik değerler çerçevesinde, sarsıcı ve bir o kadar da samimi bir eser ortaya çıkartmış, tebrikler.

Tarihini kan ve göz yaşı ile yazmak zorunda kalmış, kimi zaman bükülse bile asla kırılmamış Anadolu insanının henüz üzerinden 20-25 yıl geçmiş bir Yunan işgalinden sonraki barışçı ve erdemli duruşunun destanlaştırılması ve bir sonraki nesillere doğru/eksiksiz iletilebilmesi adına gerçekten önemli bir eser.

 “Yurtta sulh, cihanda sulh”  düsturundan ayrılmamamız dileğiyle…