Bir Sevgi Hikayesi: Mutlu Pansiyon’dan Sanat Kamp’a…
1980’ler Türkiye’si, yer Fethiye-Kayaköy…İnsanların temel geçim kaynağı küçükbaş hayvancılık ve tütün yetiştiriciliği… Ülkede turizm denince akla Akdeniz’deki bir kaç çirkin beton yığını otel, turist denince akla kazıklanması mübah yabancılar gelmekte…
Kayaköy Sanat Kamp’ın hikayesi (dolaylı da olsa) tam olarak o dönemlerde başlıyor…Yazacaklarım, o zamanlar yeni evli, genç bir kız olan Nurdane Abla’nın ve çevresindeki tüm güzel insanların hikayesi…
1985 yazı, Genç Nurdane ve eşi Metin abi, tüm yılın giderlerini o senenin tütün hasadının parasıyla karşılamayı planlamaktadır, fakat beklenmeyen bir borç ödemesi tüm bu planları alt üst eder. Para harcanıp gitmiştir…Genç Nurdane ve Metin için 1985 çok ama çok zor geçecektir… Annelik güdüsü ve girişimci ruhu Nurdane’yi bir çıkar yol bulmaya iter ve o zamanlar henüz kimsenin aklına gelmemiş bir şeyi denemeye karar verir…Kayaköy’de küçük de olsa bir pansiyon açacaktır. Çevresindekilere bu fikrini açtığında ne aile eşrafından ne de çevredeki insanlardan pek de kabul ve destek görmez genç kadın…Fakat Nurdane azimlidir, konuyu kayınpederine açar, uzun uğraşlar sonucu onu ikna eder ve evinin bir kaç odasını pansiyona çevirmek için bir miktar maddi yardım alır. Yeni mobilyalar, eşyalar, sıcak su için güneş panelleri, derken Mutlu pansiyon 6 yatak kapasitesiyle “nihayet” faaliyete geçer. Başlangıçta durum pek parlak değildir, bu fikre karşı çıkanlar haklı çıkmıştır, zira Mutlu Pansiyon’a ilk aylarda hiç kimse gelmemiştir…Derken bir gün yağmura yakalanmış ve duş alıp uyuma ihtiyacı olan 3 tane yabancı turistin yolu tesadüfen Kayaköy’e düşer ve bu turistler Mutlu pansiyonu ilk müşterileri olurlar… Maddiyatten önce insanların mutluluğunu önemseyen Nurdane ilk misafirlerini o kadar iyi ağırlamıştır ki, misafirler ayrılırken o dönemde yapılan tüm harcamaları çıkaracak kadar yüklü bir bahşiş bırakmışlar…ve Türkiye’de gezdikleri hemen her yerde Mutlu pansiyonu anlatır olmuşlar…o sene Mutlu pansiyona ilk müşterilerin referanslarıyla toplam 7 kişi gelmiş…Nurdane mutlu ve gururlu, çevredekiler ise bu durum karşısında şaşkındır…
Aradan yıllar geçer, Mutlu pansiyon, mütevazi ve samimi ortamını bozmadan misafirlerine hizmet vermeye devam ederken günün birinde o zamanlar genç bir fotoğraf sanatçısı olan Faruk Akbaş Kayaköy’de bir fotoğraf grubu kurmaya ve eğitim düzenlemeye karar verir ve konaklama konusunda da Nurdane’den destek ister…Faruk Bey ve Mutlu Pansiyon Fotoğraf eğitimi verilen ilk Sanat Kampını bir kaç dönem beraber işletirler, zamanla farklıetkinlikler ve atölyelerin de eklenmesi ile günümüzdeki Sanat Kamp kurulmuş olur….Kuşkusuz ki Mutlu Pansiyon’un Sanat Kamp’a dönüşümünde ünlü fotoğraf sanatçısı Faruk Akbaş’ın Kayaköy’de açtığı Fotoğraf kursunun katkısı çok büyüktür, ama Sanat Kampı bu kadar farklı kılan ve benzerlerinden ayıran o huzurlu ve sevgi dolu ortamının, arkasında aslında oldukça hüzünlü bir hikaye ve bu hikayenin kahramanı olan sevgili Oğuz’un anısı için tek yürek olmuş, tüm ziyaretçilerini evlerine gelmiş misafirleri ve Oğuz ve Mutlu’nun arkadaşları gibi gören, kocaman, sıcacık ve bir bir aile bulunmaktadır…Ekiz Ailesi
Mutlu ve Oğuz’un hikayesi…
Sanat Kamp’ın bu günlere gelmesinde genç, zeki ve azimli iki kuzenin hikayesi çok ama çok önemli yer tutmakta…Mutlu (Nurdane ve Metin’in oğlu) ve kuzeni Oğuz…iki kuzen 2006 yılına kadar hemen her yaz kamp için amatör ruhla ve bitmek bilmez enerjileri ile bir şeyler yapmışlar…”Tatil, sanat eseri gibi olmalı, eşsiz ve özgür” felsefesini belirleyen bu iki kafadar henüz 20 li yaşlarında, adeta bir mimar gibi hala aktif olarak kullanılan konaklama odalarını, kocaman bir ahşap bar binasını, pek çok çardak ve hala mutfak olarak kullanılan binayı herhangi bir yardım almaksızın “usta işi” şekilde inşaa etmişler…Her şey mükemmel giderken 2006 yılında Oğuz’un aramızdan ayrılmasına sebep olan o talihsiz trafik kazası yaşanır. Pek çok aile için yıkım olabilecek bu trajedi, Ekiz ailesi için adeta ek bir motivasyon olur ve tüm aile Oğuz’un anısını devam ettirmek ve hayallerini yaşatmak adına kenetlenerek Sanat Kampı bugünlere getirir…buraya gelen herkes istisnasız aileden biri gibi karşılanmakta ve adeta Mutlu ve Oğuz’un arkadaşıymışçasına ağırlanmakta.
…ve Mutlu hala “sırf insanlar daha huzurlu ve keyifli bir tatil geçirsin ve Oğuz’un anısı devam etsin diye” kamp için yeni şeyler yapmakta.
Hep öğrenmek, hem dinlenmek hem de güzel insanlarla tanışmak ve huzurlu bir tatil geçirmek için mutlaka Sanat Kamp’a gelmenizi tavsiye ederim.
Unutmayın “Tatil, sanat eseri gibi olmalı, eşsiz ve özgür!”
İletişim Bilgileri:
www.sanatkampi.com
Ayşe 0530 286 7855
Mutlu 0533 763 6273
Uzun süredir aklımda olan, fakat hem zaman darlığından hem de yeterince cesaret edemediğimden ertleyip durduğum Vespa PX 150 ile uzun yol tecrübesini nihayet hayata geçirdim. Bu cumartesinin (ve muhtemelen bu tatilin) benim açımdan unutulmaz olmasını sağlayacak bu mini yolculuğun detaylarını sizlerle de paylaşayım istedim. Takdir edersiniz ki PX uzun yol için tasarlanmış/optimize edilmiş bir motorsiklet değil, her ne kadar Piaggio, sağlamlığı ve güvenilirliği ile nam yapmış bir üretici olsa da bu “sıradışı rota”, planlamasından, icra edilmesine pek çok “önemsiz gibi görünen” ama hayatınızı ve tatilinizi zehir etmeyecek detaylar ve önlemler gerektirmekte. Ben çok şanslıydım, çünkü bu konularda bana destek olan ve işimi oldukça kolaylaştıran dostlarım çevremdeydi. Bu yazıyı yazıyorum, zira Vespa ile uzun yol yapma fikri ilk aklıma düştüğünden beri karşılaştığım büyük sıkıntıların başında bu konu ile ilgili internette yeterli tecrübe paylaşımına rastlamamak geliyordu. Girizgahı kısa tutarak, bu mini maceram ile ilgili detayları sizlerle paylaşayım, umarım benzer maceralara atılmak isteyenlere biraz olsun yardımcı oşabilirim.