Bu sabah aynaya baktığımda, yoktun artık gözlerimde

…şaşırdım! 

Sımsıkı kapatıp gözlerimi, hayal etmeye çalıştım yüzünü ve farkettim ki artık sadece boşluksun anılarımda

…üzüldüm! 

Bitmesine ses etmeyen ben, yitmene direnirken onca zamandır, içim buruldu acımasızlığı karşısında bu aniden ortaya çıkan garip durumun

…gerildim!

Gitmek ile gidememek arasındaki Araf’ımda çırpınırken beyhude, içinde benden çok sen olanlardan ziyade senden çok ben olan anları özlediğimi farkettim

…utandım!

“Acaba her şey yoluna mı giriyor sonunda” derken ne mi oldu?

uyandım…

ı s l a n ı y o r u m   d e d i ğ i n   z a m a n   y a ğ m u r u

< ü ş ü y o r u m   b e n ! >  d e r k e n ,  y o r g a n ı n ı . . .

a y n a l a r a   b a k a r k e n   s e n ,   “s e n i ,  s e n d e n”

h e r   s e v i ş t i ğ i m i z d e   s e n i   b e n d e n

. . . k ı s k a n d ı m !

2012