Ölüm nereden ve kime gelirse gelsin insana yakışmıyor ve ne mutlu ki bizler, sırf <bana benzemiyor, fikirdaşım, yoldaşım, gardaşım deÄŸildir!> diye baÅŸkasının ölümüne sevinen güruhun bir parçası deÄŸiliz. (…ama pek az kaldık bilesiniz!)

BaÅŸtan belirteyim, Tahir Elçi‘yi sadece televizyon programları ve PKK ile ilgili sivri açıklamalarından bilirim. Ä°fade ediÅŸ tarzına ve taban tabana zıt olduÄŸum görüşlerine asla katılmasam da, fikirlerini <pek çok politikacının arsızca yaptığı ÅŸekilde> dansöz gibi kıvırarak deÄŸil, <net bir ÅŸekilde> milyonlar önünde ifade edebilecek kadar cesur olması, doÄŸup/büyüdüğü toprakları terk etmeyip, mesleÄŸini <mücadelesine inandığı> coÄŸrafyada icra etmesi, bence oldukça tutarlı, saygıdeÄŸer hatta ÅŸapka çıkarılacak kalibrede davranışlardı…Hem kendisine, hem de görevini yaparken hayatını kaybeden polislere yazık oldu.

Kimse ses çıkarmasa da, elinde silah olmayan insanların katledilmesi, gazetecilerin ve fikir insanlarının düşünceleri nedeniyle hapsedilmesi uzun süredir bu ülkenin en temel gerçeği. Hele ki toplumun <bana dokunmayan yılan bin değil, yüzbin yaşasın düsturu>, cehaletle beslenen nefreti, geleceğine ilişkin teslimiyetci ruh hali ise pek dehşet verici bir durum. Hayatını kaybedenlerin sevenlerine bir kez daha bol sabır diler, vatandaş olarak devlete faillerin en kısa sürede yakalanmasını beklediğimizi hatırlatmak isterim.

Hani olmaz ya, biz gene de umalım ki bu olay, hepimiz için milat olsun. Çözümü, şiddette, sindirmede, silahta arayanların, kaderin oldukça kahpe ve ucunda raksedilen bıcağın iki tarafının da birbirinden keskin olduğu gerçeğini en kısa sürede farketmeleri dileğiyle.