Rüya
Bu sabah aynaya baktığımda, yoktun artık gözlerimde
…şaşırdım!
Sımsıkı kapatıp gözlerimi, hayal etmeye çalıştım yüzünü ve farkettim ki artık sadece boşluksun anılarımda
…üzüldüm!
Bitmesine ses etmeyen ben, yitmene direnirken onca zamandır, içim buruldu acımasızlığı karşısında bu aniden ortaya çıkan garip durumun
…gerildim!
Gitmek ile gidememek arasındaki Araf’ımda çırpınırken beyhude, içinde benden çok sen olanlardan ziyade senden çok ben olan anları özlediğimi farkettim
…utandım!
“Acaba her şey yoluna mı giriyor sonunda” derken ne mi oldu?
uyandım…
Sabah 6:15 gibi kalktım…Saate ve tarihe baktım 30 Mayıs…of ya final dönemi yaklaşmış olsa gerek…elimde notlar yok, ne zamandır okula uğramıyorum hiç bir fikrim yok…hatta derslerin isimlerini bile hatırlamıyorum…grrr!!!!…milleti mi aramalıyım acaba?…elim telefona gitmiyor, zira insanları sadece not istemek için arar durumuna düşmek istemiyorum…keyifsiz ve garip bir açmaz…çok ihmal ettim galiba okulu, arkadaşları…hayatı…öfff am’mmmann ya…neyse fotokopiciden toparlarım notları gene, değiş-tokuş bir şekilde halledilir sanki!…ulan, hepi topu işletme okuyoruz…ne kadar zor olabilir ki!